Wat ons betreft

Van alle dingen die ze ons daar leerden – hoe rechtop te staan bij tegenwind,
een pak te kopen, das te knopen, geld te sparen, hoe je stem te vormen
tot een schoon geweten, weg te lopen, vast te houden, af te wachten,
te praten met vrouwen, netjes eten – er bleef weinig achter.

We waren onverbeterlijk gebouwd voor roof en braak, met handen
als grote doelmatige klauwen, ogen als gaten, met tanden om
ijzer te bijten, kloppende plannen, een pikzwart verleden,
hersenen gemaakt voor smerig leven. Onze taal
vol kogels, ziektes, lichaamsdelen.